"Brat Albert. Biografia" autorstwa Natalii Budzyńskiej, to historia człowieka artysty, który zrezygnował z malarstwa by stać się ojcem ubogich ludzi. Biografię św. brata Alberta Adama Chmielowskiego, pochodzącego z rodziny szlacheckiej, wcześnie osieroconego, żyjącego w latach 1845 - 1916 spisała dziennikarka "Przewodnika Katolickiego" - Natalia Budzyńska. Chce ona ukazać prawdziwą twarz brata Alberta, człowieka, który miłością otaczał ubogich, chorych i bezdomnych. Prawdziwy franciszkanin, który jako nastolatek uczestniczył w powstaniu styczniowym, gdzie w bitwie pod Mełchowem stracił nogę. Studiował malarstwo w Polsce, Francji i Niemczech, co przyczyniło się do zapisania jego nazwiska w dziedzinie sztuki, tworzył dzieła w tematyce religijnej, malował również realistyczne obrazy takie jak "Ecce Homo". Porzucił jednak malarstwo, aby pomagać ludziom bezdomnym. Zakładał przytuliska i warsztaty uczące pracy, w których sam mieszkał, żeby wspierać najuboższych i dzielić z nimi życie. W 1887 roku przywdział habit, rok później złożył śluby zakonne, przyjmując imię Albert, dając tym samym początek nowej rodzinie zakonnej. Jego słynne słowa to "trzeba każdemu dać jeść, bezdomnemu miejsce, a nagiemu odzież, bez dachu i kawałka chleba może on już tylko kraść, albo żebrać dla utrzymania życia". Zmarł w dzień Bożego Narodzenia w 1916 roku. Pośmiertnie otrzymał Wielką Wstęgę Orderu Polonia Restituta za wybitne zasługi w działalności niepodległościowej i na polu pracy społecznej. Ojciec Święty Jan Paweł II dokonał jego beatyfikacji w 1983 roku w Krakowie, a po sześciu latach w Rzymie kanonizacji.