"Strupki", debiutancka powieść Pauliny Jóźwik, znakomicie wpisuje się w obecny w polskiej literaturze nurt wiejski. Bohaterka usiłuje rozliczyć się z przeszłością swoją i swojej rodziny. Hanna Maj żyje po cichu. Stara się nikomu nie wchodzić w drogę, zresztą świat na zewnątrz coraz mniej ją obchodzi. Choroba sprawia, że żyjący powoli znikają z jej pamięci, za to coraz częściej odwiedzają Hannę ci, których dawno już nie ma. Wracają duchy przeszłości ? trudnej, złożonej, nieoczywistej, którą trudno oceniać z perspektywy dnia dzisiejszego. Jednak Hanna gorączkowo pragnie zrozumieć, dlaczego jej życie potoczyło się właśnie w taki, a nie inny sposób. Próbuje odkryć rodzinne tajemnice i dociec, czy nad jej losami rzeczywiście ciąży klątwa? "Strupki" to debiutancka powieść Pauliny Jóźwik. Wrażenia z pracy nad książką streszcza autorka tymi oto słowami: "Odkryłam, że pisać to pamiętać, a snucie opowieści ocala pamięć, dzięki której istniejemy". Jest to właśnie książka o wspominaniu życia, o próbie rozliczenia się z nim. W miarę przywoływania kolejnych wspomnień poznajemy coraz to nowe fakty z życia głównej bohaterki. Stara się ona dociec, co poszło nie tak, co natomiast można zaliczyć do sukcesów. To subtelna, wyciszona i pełna nostalgii opowieść o międzyludzkich, a zwłaszcza rodzinnych relacjach. Książka napisana jest poetyckim i bardzo wysmakowanym stylem. Tutaj każde słowo ma swoje miejsce, a każde zdanie trafia w punkt, choć możemy się zachwycać także pięknie rozbudowanymi metaforami. To naprawdę znakomita proza!